Strona Colour Distillery przeniosła się na nowy adres : www.colourdistillery.pl. Istnieje teraz w trzech wersjach językowych. Zapraszam !
niedziela, 16 kwietnia 2017
środa, 8 marca 2017
Seria lamp - kinkiet PRL
Znalazłem na pchlim targu przy Hali Targowej w Krakowie dwie lampy mosiężne z lat 80-tych, kinkiet i lampkę stojącą, obydwie dość ładne w formie, bardzo zaśniedziałe i bez kloszy. Kinkiet jest już odnowiony i z nowym, witrażowym kloszem. Ten "kiczowaty" aspekt to próba nawiązania do stylu lat 70-80... Więcej o witrażach na colourdistillery.pl.
poniedziałek, 9 stycznia 2017
Przenosiny
Blog Colour Distillery przenosi się tutaj, na platformę WordPress, ponieważ można na niej zrobić więcej i ładniej. Tam będzie pisane po francusku, ale z możliwością automatycznego tłumacza. Do zobaczenia po tamtej stronie....
poniedziałek, 19 grudnia 2016
wtorek, 13 grudnia 2016
niedziela, 27 listopada 2016
czwartek, 24 listopada 2016
niedziela, 6 listopada 2016
Szyba zespolona z witrażem
Ciekawy artykuł Jana Sasa na portalu "Barwy Szkła" :
Różne są metody ekspozycji witraża. Jedną z nich jest szyba zespolona z witrażem. Oznacza to zamknięcie szklanej pracy między dwoma taflami szkła float i uszczelnienie wszystkich połączeń.
Zadanie jest możliwe do zrealizowania również w warunkach amatorskich. Wystarczy odrobina cierpliwości i dokładności.
Czytaj dalej na Barwach Szkła"...
poniedziałek, 31 października 2016
Trzej Królowie z Chartres - szkło już gotowe
Miałem ostatnio czas, aby zająć się projektem "Trzech Królów". Szkło jest już docięte i pokryte emalią i patyną. Piec sprawdza się bezbłędnie i utrzymuje temperaturę precyzyjnie według wprowadzonych krzywych. Jedyny problem, to wielkość komory 30 cm x 30 cm x 15 cm. Przy dwóch lub trzech "wypiekach" każdego elementu (kontur + jedna lub dwie patyny) cała powierzchnia witraża wymagała około 10 cyklów, takich jak ten przedstawiony w poście "Emalie w piecu" poniżej. Inny problem, którego spodziewałem się już w fazie szkiców, to zmiana skali witraża - oryginał jest około 2 razy większy od mojej interpretacji. Pomniejszyłem go, aby po prostu zmieścił się na stole. Ale to spowodowało, że kreska, na przykład ta definiująca fałdy na szatach, również się zmniejszyła i stała się trudna (niemożliwa ?) do naśladowania. Dlatego użyłem słowa "interpretacja", a nie "kopia". Wyraz całości jest podobny, ale jednak inny... Teraz trzeba to wszystko zmontować w ołowiu...
Zby
![]() |
Szklane elementy na stole świetlnym gotowe do składania |
środa, 7 września 2016
Test fusingu
Zrobiłem pierwsze testy fusingu. Białe szkło float trochę popękało i nie jestem pewien, czy zmiana krzywej temperatury coś poprawi. Problem chyba leży w tym że szkło float i szkło antyczne mają bardzo różne współczynniki rozszerzalności COE i nawet 24 godziny powolnego rozprężania nic nie dadzą. Poniżej próbki i wykres temperatury "wypieku".
![]() |
niedziela, 4 września 2016
Emalie w piecu
Mam piec do szkła i bardzo się z tego cieszę. Polska produkcja z Katowic, design jakby z fabryki czołgów w Łabędach, ale zrobiłem pierwsze testy i działa !!! "Upiekłem" 5 kolorów "grisailles" sprowadzonych z Francji i pięknie się upiekły. Czujnik temperatury był źle ustawiany i piec miał problem z wejściem na temperaturę w pierwszym segmencie, ale po odpowiednim ustawieniu wszystko zadziałało. Ta krzywa temperatury jest sprawdzona na emaliach i "grisailles" firmy Debitus. Zainteresowanym służę pomocą i informacją...
piątek, 2 września 2016
Trzej królowie z Chartres - ciąg dalszy
Okno znajduje się w zachodniej fasadzie katedry a cały witraż przedstawia "Dzieciństwo i Życie Chrystusa". Medalion natomiast nosi nazwę "Mędrcy przed Herodem". Mędrcy słuchają słów Heroda i godzą się iść w poszukiwaniu nowo narodzonego dziecka. Są bogato odziani i trzymają w dłoniach kije podróżne. Ich głowy wieńczą korony. Rzeczywiście w trzecim wieku naszej ery za Tertuliana (około 160-230) mędrcy-magowie stopniowo stają się królami. Dysponuję jedynie kiepskim zdjęciem medalionu. W konsekwencji musiałem interpretować możliwe podziały szkła, przebieg ołowianych profili, detalu szat i innych szczegółów niewidocznych na zdjęciu. A teraz muszę znaleść szkło, szczególnie ten piękny niebieski...
![]() |
Po lewej zdjęcie oryginału w Chartres / Po prawej mój szkic pastelą |
środa, 24 sierpnia 2016
wtorek, 23 sierpnia 2016
Separator podczas wypału w fusingu
Autor : Zenon Kozak
Podczas stapiania szkła tafla lub pakiet szkieł leży na ceramicznej formie. Temperatura przekraczająca 800 st.C powoduje, że materiał jest na granicy plastyczności i płynięcia. Aby uniknąć przywierania szkła w tym stanie do formy niezbędne jest zastosowanie separatora. Dobór odpowiedniego środka decyduje o jakości uzyskanej powierzchni oraz skutecznym oddzieleniu szkła od formy. Spośród wielu preparatów bardzo skuteczny jest Shelf Primer … Czytaj dalej na portalu Barwy Szkła.
"Grisailles" konturowe i cieniowe
GRISAILLES
BRUN XIIIe (au trait - kontur)
BRUN XVIe (au modelé - cieniowanie)
Point de fusion: 632°C
Composition : monoxyde de plomb / oxyde d'aluminium (tlenek olowiu / tlenek aluminium)
Application : eau distillée
1. Le fondant
C'est un mélange d'oxyde métallique incolore et de silice porté à son point de fusion afin de fabriquer du verre. Les différents oxydes incolores pouvant être mélangés à la silice sont les oxydes de plomb, de sodium, de potassium, de calcium,.... Historiquement, le fondant le plus utilisé est le fondant rocaille, verre fusible composé de silicates de plomb. C'est le fondant qui semble permettre une meilleure résistance dans le temps, il offre aussi la possibilité de mélanger plusieurs grisailles entre elles. Le fondant est fabriqué avec 75% d'oxyde de plomb et 25% de silice. Le verre en fusion ainsi obtenu est déposé dans de l'eau froide où il explose en petits morceaux. Ceux-ci sont ensuite broyés afin d'obtenir une fine poudre.
2. Les pigments
Ils donnent à la grisaille sa coloration par transparence et par réflexion. Ce sont des oxydes métalliques calcinés à de très hautes températures variant de 630° à 1200°C en fonction des composants et des couleurs à obtenir. Pour créer certaines couleurs ou pour stabiliser certains oxydes on peut les mélanger entre eux.
C'est un mélange d'oxyde métallique incolore et de silice porté à son point de fusion afin de fabriquer du verre. Les différents oxydes incolores pouvant être mélangés à la silice sont les oxydes de plomb, de sodium, de potassium, de calcium,.... Historiquement, le fondant le plus utilisé est le fondant rocaille, verre fusible composé de silicates de plomb. C'est le fondant qui semble permettre une meilleure résistance dans le temps, il offre aussi la possibilité de mélanger plusieurs grisailles entre elles. Le fondant est fabriqué avec 75% d'oxyde de plomb et 25% de silice. Le verre en fusion ainsi obtenu est déposé dans de l'eau froide où il explose en petits morceaux. Ceux-ci sont ensuite broyés afin d'obtenir une fine poudre.
2. Les pigments
Ils donnent à la grisaille sa coloration par transparence et par réflexion. Ce sont des oxydes métalliques calcinés à de très hautes températures variant de 630° à 1200°C en fonction des composants et des couleurs à obtenir. Pour créer certaines couleurs ou pour stabiliser certains oxydes on peut les mélanger entre eux.
![]() |
www.infovitrail.com |
poniedziałek, 22 sierpnia 2016
środa, 17 sierpnia 2016
Chlorek srebra, czyli "jaune d'argent au chlorure"
Kilka słów na temat wypalania chlorku srebra, po francusku, ponieważ notatka pochodzi od producenta emalii i "grisailles", francuskiej firmy Debitus. Wrzuć pytanie w komentarzach, to chętnie przełożę na polski i wyjaśnię szczegóły.
JAUNE D'ARGENT AU CHLORURE (FORT) JA FC-23 DEBITUS
Point de fusion: 632 °C
Chlorure d'argent (50-100%)
Cuisson :
1) Petit feu : 1h30 - 300°
2) Grand feu : rapidement - 640°
3) Palier 640° : 15 min a 60 min (test 15 min)
4) Descente rapide : inertie du four - 510°
5) Palier 510° - 1h30°
6) Descente finale : inertie du four (la porte ne doit pas être ouverte avant la température de 50°)
piątek, 12 sierpnia 2016
Rozpuszczalniki stosowane do "grisailles"
Zapisuję to głównie dla siebie, ale być może kogoś to zainteresuje : otóż można używać różnych rozpuszczalników do emalii i "grisailles" aby zmniejszyć liczbę wypaleń jednego szkła. Kreskę, czyli pierwszą warstwę robi się na occie z gumą arabską, a kolejną warstwę cieniowania rozpuszcza się wodą destylowaną. Przy delikatnym położeniu cieniowania, warstwa kreski nie powinna się odkleić. Sprawdzę to wkrótce.
środa, 10 sierpnia 2016
Witraże katedry w Chartres
Przygotowuję się do kolejnego poziomu wtajemniczenia w sztukę witrażu. Chcę zrobić replikę małego fragmentu któregoś z witraży w katedrze w Chartres. To będzie wymagało malowania szkła barwnikami używanymi w XII-tym wieku, jego wypalania w temperaturze powyżej 500 stopni C, i zbliżenia się stylistyką rysunku, kolorem, ogólnym nastrojem do dzieła średniowiecznych mistrzów.
Może ten fragment przedstawiający Trzech Królów, z przepięknym, niebieskim Bleue de Chartres ? Zobaczymy, czas pokaże, co uda mi się zrobić...
wtorek, 9 sierpnia 2016
piątek, 29 lipca 2016
Witraże Józefa Mehoffera
Eligiusz Niewiadomski
Tygodnik Illustrowany Nr 46 14 listopada 1908 rok
Cały artykuł czytaj na "Barwach Szkła"
Tygodnik Illustrowany Nr 46 14 listopada 1908 rok
Cały artykuł czytaj na "Barwach Szkła"
piątek, 1 lipca 2016
niedziela, 5 czerwca 2016
czwartek, 2 czerwca 2016
Dalszy ciąg projektu "FLW Indian 01"
Projekt o tajemniczej nazwie FLW Indian 01 ("FLW" od Franka Lloyda Wrighta, "Indian" od motywów indiańskich a "01", żeby odróżnić od ewentualnych następnych projektów) wchodzi w kolejny etap. Wyciąłem już szkło według wcześniejszych szkiców i planów :
![]() |
Szklane elementy przygotowane do montażu |
I zacząłem montaż za pomocą profili ołowianych. Kilka małych elementów (to te kwadraciki powyżej w centrum) zostały połączone metodą Tiffany, aby zachować cienką spoinę. Reszta ląduje w ołowiu :
Ciąg dalszy oczywiście nastąpi, ale pewnie dopiero po powrocie z Santa Maria di Castellabate. Nie wiecie, gdzie to jest ?
środa, 1 czerwca 2016
Świeckie witraże w Krakowie
Uwagi o działalności krakowskich zakładów witrażowniczych od końca XIX wieku do roku 1939. Pisze Danuta Czapczyńska :
"Początki moich zainteresowań witrażami znajdującymi się w krakowskich kamienicach i gmachach użyteczności publicznej wiążą się. z przeprowadzaną w 1979 r. inwentaryzacją witraży secesyjnych, podjętą na prośbę Pana doc. dr. hab. Jana Samka, któremu winna jestem głęboką wdzięczność za zwrócenie mi uwagi na ten dział sztuki nowoczesnej. W trakcie prac inwentaryzacyjnych zainteresowałam się obiektami starszymi, wykonanymi w końcu XIX w., oraz późniejszymi, pochodzącymi z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Komunikat o prowadzonych pracach złożyłam w 1985 r. do druku w Biuletynie Historii Sztuki, opatrując go tytułem: Uwagi o działalności krakowskich firm witrażowniczych w okresie od końca XIX do 1939 r. (Na marginesie prac nad katalogiem witraży w kamienicach i budowlach użyteczności publicznej w Krakowie)"... ciąg dalszy...
Museum Witrażu w Krakowie
Muzeum Witrażu mieści się przy al. Zygmunta Krasińskiego 23 w Krakowie.
Zajmuje pomieszczenia w secesyjnej kamienicy powstałej w latach 1906-1907 według projektu Ludwika Wojtyczki. Powstała ona na zamówienie Stanisława Gabriela Żeleńskiego, właściciela firmy witrażowniczej, której Kraków zawdzięcza tysiące witraży rozmieszczonych w kościołach i kamienicach prywatnych. Realizowano projekty największych twórców polskiej secesji: Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera czy Henryka Uziembły.
Zakład nieprzerwanie funkcjonuje do dzisiaj, w 2000 został zakupiony przez Piotra Ostrowskiego, który oprócz zakładu urządził tutaj muzeum witraży. Jako uzupełnienie stałej ekspozycji zbiorów historycznych, w pracowni można przyjrzeć się procesowi powstawania witraży. Wykonywane są one w pracowni przy użyciu tradycyjnej, niezmiennej od lat techniki. Zachowano także oryginalny charakter wyposażenia pracowni oraz wnętrz (Wikipedia).
niedziela, 10 kwietnia 2016
Frank Lloyd Wright i witraże - ciąg dalszy
Wracam do projektu zainicjowanego kilka tygodni temu. Plany mam już gotowe, ale brakuje mi materiałów. Wymiary witraża są zbyt duże (66 cm x 44 cm), aby wykonać go w technice Tiffany. Muszę jutro zamówić profile ołowiane i montować wszystko, tak jak to dawniej, w średniowieczu, w gotyckich katedrach robiono...
![]() |
Od lewej : szkic, plan wykonany w programie SKETCH-UP i rozpiska szkła |
piątek, 4 marca 2016
Historia pewnego witraża
Stanisław Wyspiański pozostał pod dużym wrażeniem odkrycia szczątków króla Kazimierza Wielkiego w katedrze wawelskiej w 1869 roku. Uczestniczący w wydarzeniu Jan Matejko uwiecznił moment otwarcia grobowca na znanym obrazie, pozostawił również rysunki przedstawiające różne ujęcia czaszki króla w koronie oraz innych fragmentów szkieletu i zachowanych przedmiotów.
![]() |
Jan Matejko : "Wnętrze grobu Kazimierza Wielkiego" (Dom Matejko - Kraków) |
Wydarzenia związane z odkryciem szczątków i drugim pogrzebem króla, jak również prace Matejki najsilniej zaznaczyły się w projekcie witraża do katedry królewskiej na Wawelu. Wyspiański przedstawił Kazimierza Wielkiego jako szkielet z koroną na czaszce i z berłem w ręku, w łachmanach królewskiego płaszcza, opasany pasem z miniaturami ufundowanych miast. Koloryt projektu witraża nawiązuje do obrazu Matejki. Szarość, grafitowa czerń, zielenie i brązy, rozświetlone miejscami żółtymi odblaskami, jakby świec, potęguje grobowy charakter zjawy.
W maju 1905 roku Akademia Umiejętności przyznała Stanisławowi Wyspiańskiemu nagrodę z fundacji Probusa Barczewskiego za karton Kazimierz Wielki. Pomimo przyznanej nagrody, projekty Wyspiańskiego ukazujące widma królów i świętych, nie zostały zaakceptowane przez kościelnych hierarchów, prawdopodobnie uznane za zbyt ekspresyjne.
Witraż został zrealizowany dopiero na początku XXI wieku przez Piotra Ostrowskiego w Krakowskim Zakładzie Witrażów S.G. Żeleński.
Realizacja Piotra Ostrowskiego pozostawia niedosyt. Dramatyzm obecny na kartonie Wyspiańskiego ginie w zbyt żywych kolorach witraża. A przecież użyte szkło pochodziło podobno z historycznego magazynu Muzeum Witrażów w Krakowie, mogło więc wiekiem sięgać lat 1900 i odtwarzać dostępną wówczas gamę kolorów. Kolorystyka "nowego" Kazimierza Wielkiego przypomina zresztą tę z witraży Wyspiańskiego w Kościele Św. Franciszka w Krakowie, zrealizowanych pod czujnym okiem mistrza. A jednak nieśmiertelny duch Króla powracający na ziemię dla spełnienia swego przeznaczenia, tak obecny na kartonie, w późniejszej realizacji zanika...
wtorek, 1 marca 2016
niedziela, 28 lutego 2016
środa, 24 lutego 2016
Subskrybuj:
Posty (Atom)